บางคนอาจจะยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแท้จริงแล้วชื่อเต็มๆของ “กรุงเทพฯ” เรานั้นเป็นชื่อเมืองหลวงที่ยาวที่สุดในโลก (ก็ยาวถึงขั้นเอามาร้องเป็นเพลงได้เลย : P) แต่ถ้าคิดว่าชื่อเต็มๆของกรุงเทพฯยาวแล้วล่ะก็ อยากให้ลองมาดูคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ยาวที่สุดกันบ้าง ถ้าถามว่ายาวขนาดไหน ก็ยาวขนาดที่ต้องใช้เวลาถึงสามชั่วโมงกว่าจะอ่านคำๆนี้จบเลยทีเดียว!
คำศัพท์ดังกล่าวคือ “Methionylthreonylthreonylglutaminylarginyl…isoleucine” (เนื่องจากคำศัพท์เต็มๆยาวมาก จึงขอเอาคำเต็มแปะเป็น Link ไว้ท้ายข่าวแล้วเขียนย่อไว้ตรงนี้แทนนะคะ) ประกอบไปด้วยตัวหนังสือทั้งหมด 189,819 ตัวอักษร คำนี้เป็นชื่อทางเคมีของโปรตีนตัวหนึ่งที่มีชื่อว่า “Titin (ไทติน)” ซึ่งแน่นอนว่าคำศัพท์ดังกล่าวนี้ไม่มีปรากฎในพจนานุกรมทั่วไป (ก็มันยาวซะขนาดนี้!)
http://youtu.be/NFR-ADakI-c
ถ้าสงสัยว่าคำศัพท์นี้ยาวมากแค่ไหน ให้เห็นภาพง่ายๆก็ลองดูคลิปด้านบนที่เป็นการอ่านออกเสียงคำศัพท์นี้ได้ค่ะ ใช้เวลาทั้งหมดกว่าสามชั่วโมงถึงจะอ่านออกเสียงคำๆนี้ได้ครบ
การออกเสียง “Pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoconiosis”
สำหรับคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ยาวที่สุดที่ปรากฎในพจนานุกรมส่วนใหญ่คือคำว่า “Pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoconiosis” (45 ตัวอักษร) ซึ่งหมายถึงโรคปอดชนิดหนึ่ง
สุดท้ายขอแถมท้ายด้วยมุกตลกของฝรั่งเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ยาวที่สุด เขาว่ากันว่าแท้จริงแล้วคำศัพท์ที่ยาวที่สุดคือคำว่า “Smiles” เพราะมีคำว่า mile (หน่วยวัดระยะทาง) คั่นกลางระหว่างตัวอักษรแรกกับตัวอักษรสุดท้ายนั่นเองค่ะ กว่าจะเจอกันนี่ห่างกันเป็นไมล์เลย อะไรประมาณนั้น : D
คำเต็มๆของ “Methionylthreonylthreonylglutaminylarginyl…isoleucine”
